AyŞeGüL Gelişmiş Üye
Mesaj Sayısı : 52 Tuttuğum Takım: : Ruh Halim: : En Sevdiğim ÜnLü: : Yok.. Aşk Mı PaRa Mı? : Hiçbiri! İnternette Kaç saat Durursun? : haftada 15-20 En Sevdiğin Ders? : Fizik Kayıt tarihi : 27/01/09
| Konu: Çok GüzeL Bir Hikaye Çarş. Ocak 28, 2009 12:07 am | |
| Ortaokulda okuyan ve kısa bir süre önce annesini kaybeden genç,babasıyla birlikte yaşıyordu. >Babasıyla aralarında çok güzel bir dostluk vardı.Genç >okulun futbol takımındaydı.Takımdaydı ama, ufak-tefek yapısı ve >tecrübesizliği sebebiyle hoca ona bir türlü maçlarda görev vermiyordu. Bu yüzden her zaman yedek kulübesinde otururdu. >Buna rağmen babası hiçbir maçını kaybetmez ve her zaman ayağa kalkar tezahürat yapardı. >Liseye başladığında yine sınıfın en sıska öğrencisiydi.Fakat babası onu hep >futbol oynamaya >teşvik etti;bununla birlikte,eğer istemezse oynamayabileceğini de belirtti.Delikanlı futbolu >seviyordu ve takımda kalmaya karar verdi.Her idmanda elinden geleni yapıyor >takımın as >oyuncusu olmaya gayret ediyordu.Ama sürekli yedek kulübesinde oturmaktan kurtulamadı. >İnançlı babası tribünde her zaman ki yerini alıp o?lunu >desteklemek için tezahürat yapmaya devam ediyordu. >Genç üniversiteye başladışında futbol onun için önemini kaybetmeye yüz tuttu,ama yine de >elinden geleni yaptı.Herkes onun okul takımına giremeyeceğinden emin olsa >da >o bunu başardı. >Takımın antrenörü onu listeye dahil ettiğini,Çünkü her idmana yüreğini koyduğunu ve takımın >diğer üyelerini de şevke getirdiğini itiraf etti. >Takıma girebildiği onu o kadar >heyecanlandırdı ve sevindirdi ki ,soluğu en yakın telefon kulübesinde aldı >ve babasına müjdeyi >verdi.Onun bu başarısına sevinen baba mutluluğunu paylaştı ve kendine maçların sezonluk >biletlerini göndermesini istedi. >Üniversitede dört yıl boyunca hiçbir idmanı kaçırmayan genç,ne yazık ki hiçbir maçta oynayamadı. >Futbol sezonunun sonlarına doğru,büyük bir eleme maçının idmanı için sahaya >çıkmaya hazırlanan >gencin yanına, elinde telgrafla antrenörü geldi.Delikanlı telgrafı okuyunca >ölüm sessizliğine >büründü.Güçlükle yutkunarak hocasına şunları söyledi >"Bu sabah babam ölmü? izninizle bu gün idmana gelmesem?" >Hocası onun şefkatle boynuna sarıldı ve"bu >hafta dinlen evlat" dedi.Ve cumartesi günkü maçada gelmeyi aklından geçirme." >Cumartesi geldi çattı,ama okul takımının durumu hiçde iyi de?ildi.Maçın sonlarına doğru sessizce bir >kişi soyunma odasına girdi,formasını ve futbol ayakkabısını giyip sahanın kenarına çıktı. >Babası ölen ufaklıktı bu! >Antrenör ve oyuncular bu azimli arkadaşlarını bu kadar kısa sürede tekrar aralarında görmekten son >derece şaşkındılar.. >Hocasının yanına giden genç "Lütfen izin verin oynayayım" dedi. >"Bu gün oynamak zorundayım." >Hocası önce onu duymamış gibi davrandı.Böylesine zor bir eleme >maçında takımının en kötü oyuncusunu sahaya çıkarmasına imkan olmadığını düşünüyordu.Ama genç o >kadar ısrar etti ki,sonunda ona acıyan hocası razı oldu:"Peki,oyuna girebilirsin." >Gencin oyuna girmesinin üstünden çok geçmemişti ki,hem hoca,hem oyuncular hem de arkadaşları >gördüklerine inanamadılar.Daha önce hiç oynamamış bu meçhul ufaklığın her hareketi harika,attışı >her pas isabetliydi.Karşı takımın oyuncuları onu durduramıyordu.Koşuyor pas >veriyor, savunmaya >geçiyor ve maçın yıldızı gibi parlıyordu.Sonunda gencin takımı aradaki farkı >kapattı,nihayet atılan >gollerle de beraberliği yakaladı.Ve son saniyelerde >ufaklık topu tek ba?ına sürükleyip herkesi geçti ve galibiyet golünü attı.Maç bitmişti,okulun taraftarları sevinç çığlıkları atıyor,arkadaşları >ufaklığı omuzlarında taşıyordu. >Seyirciler stadyumu terk ettikten,oyuncular duşlarını alıp soyunma odasına >boşalttıktan sonra,takımın >hocası ufaklığı bir köşede tek başına sessizce oturduğunu fark etdi.Yanına >gidip "Evlat,inanmıyorum. >Bu gün bir harikaydın" dedi."sana ne oldu bunu nasıl yaptın anlat bana "dedi. >Hocasına bakan genç gözleri dolu dolu şunları anlattı: >"Babamın öldüğünü biliyorsunuz. >Peki onun gözlerinin görmediğini de biliyor muydunuz?" >Delikanlı güçlükle yutkundu,Gülümsemeye çalıştı. >"Babam bütün maçlara geldi.Çünkü görmediği halde beni desteklemek istiyordu. >Ve ilk defa >bu gün beni görebilirdi. >Ben bu fırsatı kullanmak ve oynayabildiğimi ona >göstermek istedim!!!!!" | |
|